Hoewel wereldwijd slechts 1 op 20 mensen in de Verenigde Staten woont, zit 1 op 4 gevangenen wereldwijd in een Amerikaanse cel. In totaal gaat het om 2,3 miljoen mensen.
Sinds 1970 is de Amerikaanse gevangenisbevolking met 700% toegenomen. Er zitten nu 14 keer meer gevangenen in Amerikaanse gevangenissen dan in Japanse, 9 keer meer dan in Duitse en 5 keer meer dan in Britse gevangenissen.
Op elke 35 Amerikaanse volwassenen zit er 1 man achter de tralies of is voorwaardelijk vrij.
Het gevangenissysteem is vooral weinig vergevingsgezind voor Afro-Amerikanen en mensen van Latijns-Amerikaanse origine. Hun aantal gevangenen ligt respectievelijk zes en twee keer hoger dan dat van blanken.
Eén op elke drie Afro-Amerikaanse mannen zit ooit in zijn leven in de gevangenis.
De situatie is dermate ernstig dat voor elke 100 zwarte vrouwen er maar 83 mannen in vrijheid leven.
Sinds 1994 is het aantal gevangenen in Amerika die ouder zijn dan 50 met 300% gestegen.
De verzorging van deze oudere gevangenen kost de belastingbetaler ruim 68.000 dollar (60.000 euro) per gevangene per jaar. Het gemiddelde is 34.000 dollar (30.000 euro) per gevangene per jaar.
Het Amerikaanse gevangenissysteem kost de Amerikaanse belastingbetaler jaarlijks 80 miljard dollar (70 miljard euro), een bedrag vergelijkbaar met het bbp van Cuba.
49.000 mensen zitten levenslang in de gevangenis zonder de mogelijkheid ooit nog vrij te komen.
(Ter vergelijking: in Engeland en Wales zijn er dat exact 55).
Uit een rapport van Amnesty International blijkt dat duizenden gevangenen 22 uur per dag doorbrengen in vensterloze cellen, zonder toegang tot opleiding of eender welke intellectuele stimulans.
De meeste Texaanse gevangenissen beschikken niet eens over airconditioning, wat samen met de vochtigheid en de hitte in de zomer het gevoel geeft dat de temperatuur tot boven de 60°Celsius stijgt.
1 op 6 gevangenen lijdt aan een of andere mentale aandoening.
In Amerikaanse gevangenissen zitten tot viermaal meer psychisch gestoorden opgesloten dan in
psychiatrische instellingen.
De federale gevangenissen zijn overbevolkt en zitten aan 130% van hun capaciteit.
Het systeem heeft drie grote gebreken, zeggen experts:
Te veel mensen worden te lang opgesloten, het strafrecht maakt handelingen strafbaar die dat niet zouden moeten zijn en de wet is te onvoorspelbaar. Sommige wetsartikels blijken dermate vaag dat mensen moeilijk begrijpen dat ze iets strafbaars doen.
Verder blinkt het Amerikaanse gevangeniswezen niet enkel uit in brutaliteit, het is ook ongemeen inefficiënt. Twee derde van de ex-gevangenen worden binnen de drie jaar na hun vrijlating opnieuw gearresteerd. Ook de families lijden onder het gevangenschap.
De 1,7 miljoen kinderen van gevangenen maken zes maal meer kans om zelf in de gevangenis te verzeilen dan kinderen van nier-gedetineerden.
Bron;Jailhouse Nation
