De tempel van de moderne kankerbehandeling, is het Memorial Sloan-Kettering Cancer Center (MSKCC).Het wordt in 1884 gesticht als het New York Cancer Hospital.
In de aanloop van de verschillende ziekenhuizen die tenslotte uitmonden in het hedendaagse Sloan Kettering, is de eerste directeur dr. J. Marion Sims (1813-1883), een 19de eeuwse ’vrouwenarts’ van zeer twijfelachtige reputatie. Hij experimenteert graag chirurgisch op Zuidelijke negroïde slavinnen (verdoving is nog niet voorhanden).
https://www.nlm.nih.gov/exhibition/cesarean/part2.html
Wanneer de plantage-eigenaren hun vrouwelijke eigendommen niet meer aan hem beschikbaar willen stellen, koopt hij Anarcha, een meisje dat hij 4 jaar lang zonder verdoving onderwerpt aan de meest gruwelijke operaties. In 1853 verhuist hij naar New York en vindt hij een beschermvrouwe, Mrs Philippa Phelps Dodge
Met haar hulp opent Sims op 1 mei 1855 het Women’s Hospital, een charitatieve instelling met 30 bedden.
Rond 1870 legt Sims zich toe op de behandeling van kanker, en al gauw doen er opnieuw verhalen de ronde over de barbaarse operaties die hij uitvoert. Sims wordt ontslagen, maar zijn machtige sponsors maken dat direct weer ongedaan.
Kort daarna wordt Sims benaderd door een lid van de Astor familie (opiumhandel), die wil dat Sims het Women’s Hospital tot een kankerziekenhuis maakt. Sims verraadt de Dodge familie en sticht in 1884 met het geld van de Astors in New York het New York Cancer Hospital.
In de jaren ’90 van de 19e eeuw wordt dit ziekenhuis dankzij gulle gaven vanuit verschillende bronnen herdoopt tot het Memorial Hospital.
In 1909 sterft E.H. Harriman aan kanker. Harriman heeft, net als Rockefeller, via Jacob Schiff van Kuhn, Loeb & Co, zijn kapitaal verworven van Rothschild. Zijn familie vormt het Harriman Research Institute. Wanneer
W. Averell Harriman (S&B 1913) in 1917 onverwacht besluit de politiek in te gaan, krijgt dit instituut ineens geen fondsen meer. De financiële ondersteuning ervoor wordt daarom overgeheveld naar het Memorial Hospital.
De hoofdsponsor van dit ziekenhuis is op dat moment James Douglas (1837-1918), de voorzitter van de Phelps Dodge Corporation, waarvan de erfgename, Melissa Phelps Dodge, familie is van de oorspronkelijke sponsor van wat later het Memorial Hospital is.
James Douglas is de zoon van een Canadese chirurg die later het hoofd is van het Quebec Lunatic Asylum.
Zoon James ontdekt in zijn kopermijn, de grootste van de wereld, ineens uraniniet; hij wordt heel enthousiast over de mogelijkheden van radium.
Samen met het Bureau of Mines richt hij het National Radium Institute op.
Douglas’ lijfarts is dr. James Ewing (1866-1943). Wanneer James Douglas aanbiedt om het Memorial Hospital 100.000 dollar te schenken, verbindt hij daaraan enige voorwaarden.
Het ziekenhuis moet dr. Ewing in dienst nemen als hoofd pathologie.
Het ziekenhuis moet zich uitsluitend richten op het behandelen van kanker.
Radium moet deel uitmaken van de behandelroutine.
Gesteund door het kapitaal van Douglas, wordt Ewing al gauw hoofd van het gehele ziekenhuis. Net voor zijn dood ontdekt en introduceert Ewing in 1942 een andere zeer agressieve stof, het mosterdgas uit WW-I, als een behandeling van lymfosarcomen.
https://www.smokershistory.com/ASCC.htm#Lake_Mohonk
James Douglas past radium ondertussen toe voor het minste en geringste kwaaltje, niet alleen bij zichzelf, maar ook bij zijn vrouw en dochter.
De New York Times geeft veel aandacht aan de radium behandelingen in Memorial Hospital, en vermeldt in het artikel dat deze gratis zijn.
Op 24 oktober 1913 toont Douglas het ware gezicht van zijn ’filantropie’ door dit bericht te rectificeren met de melding dat iedereen goed moet begrijpen dat de radium van hem is, en dat hij ermee doet wat hij wil. Ook intern wordt dit ’misverstand’ rechtgezet: de regels en bepalingen van het ziekenhuis worden veranderd, en aan de patiënten wordt medegedeeld dat er voor de radium bestralingen een vergoeding wordt gevraagd.
Voor de 18.000 dollar aan radium die het Memorial Hospital in 1924 aan patiënten toedient, ontvangt het ziekenhuis 70.000 dollar.
Douglas blijf zichzelf radium geven en een paar weken na het Times-artikel sterft hij aan aplastische anemie. In deze begintijd van de omgang met radium zijn er, naast madame Curie en haar dochter, tegen 1922 zo’n 100 radiologen aan stralingskanker overleden.
Douglas’ enige zoon Lewis trouwt met de dochter van een partner van J.P. Morgan; een van haar zusters trouwt met Konrad Adenauer. Lewis Douglas wordt directeur van Mutual Life in New York. Naderhand, wanneer hij protégé wordt van Averell Harriman, is hij eerst directeur van de War Schipping Board en volgt hij later Harriman op als Amerikaans ambassadeur in Groot-Brittannië.
Wanneer Adenauer de Duitse bondskanselier wordt, zijn de J.P. Morgan familiebelangen stevig gevestigd.
J.P. Morgan heeft overigens op dezelfde manier zijn rijkdom verworven als Rockefeller en Harriman: uit handen van Rothschild, via Jacob Schiff van Kuhn, Loeb & Co.
Rond 1930 schenkt Rockefeller een stuk grond in de gewilde Upper East Side van New York.
In 1939 verrijst daarop het Memorial Hospital. Het huidige gebouw is op deze plaats tussen 1970 en 1973 opgetrokken.
Sinds de opening in 1939 is de de raad van bestuur steeds gedomineerd door Rockefeller handlangers.
In diezelfde jaren ’30 worden twee giganten uit de auto-industrie tot het sponsoren van het Memorial Hospital verleid.
De eerste is Alfred Pritchard Sloan (1975-1966); nadat deze enige jaren directeur van General Motors is geweest, is hij ook directeur van J.P. Morgan.
De andere filantroop is Charles Kettering (1876-1958), hoofd research van General Motors, een genie in innovatie die 300 patenten op zijn naam heeft staan; veel van de huidige autotechniek is aan hem te danken.
In 1934, tijdens zijn directeurschap van General Motors, richt Sloan de Sloan Foundation op,
Op 8 augustus 1945 kondigen deze heren Sloan en Kettering aan
”dat het dramatische nieuws van de atoombom, die is ontwikkeld in een 2 miljard dollar kostend onderzoeksprogramma, een grafische illustratie is van wat door de Amerikaanse industrie kan worden bereikt, wanneer deze op wetenschappelijk onderzoek is gebaseerd.Met net zoveel geld en talentrijke mensen als waarover de overheid voor de atoombom beschikt, kan de voortgang in kankeronderzoek zeer snel zijn.”
In 1948 bouwt men naast het MSKCC het biomedisch research instituut, het Sloan-Kettering Institute voor medisch onderzoek(SKI). Men wil als het ware industriële ontdekkingen kruisbestuiven met medische behoeften. Zo houdt Kettering onder meer een patent op een babycouveuse.
In 1960 worden het Memorial Hospital en het SKI officieel samengevoegd tot het Memorial Sloan Kettering Cancer Center (MSKCC).
Het MSKCC blijft een belangrijk aanhangsel van het Rockefeller medische monopolie.
In de raad van bestuur wemelt het van de Rockefeller- en Rothschild-getrouwen en vertegenwoordigers van de bancaire wereld. En daarnaast zijn er ook verbanden met met het militair-farmaceutisch-chemisch complex en met de CIA (aangestuurd door het Tavistock Institute, 1920) – kortom met alle meer en minder bedenkelijke spelers die al in dit document eerder zijn genoemd.
De werkelijkheid is dat het MSKCC, samen met de American Medical Association, één groot conglomeraat vormt met de American Cancer Society en het Rockefeller medisch monopolie, met daarin de Drug Trust (Mullins, Death by Injection, 1988, pp. 42-51).
Wat in 1884 begint als sadistische speelplaats voor de satanisch gestoorde arts Marion Sims, is anno nu een bolwerk van door Rockefeller gemonopoliseerde Duitse allopathie en chemie. Alles wat met kankerbehandelingen te maken heeft, wordt van hieruit de wereld in gebracht en gecontroleerd.
James Ewing, hoofd van het Sloan Kettering ziekenhuis in New York wordt door medisch historicus Edward Shorter aangemerkt als een vroege kankeronderzoeker.
Ewing ontdekt in 1942 het mosterdgas uit WO-I (1917, product van Duitse chemische industrie) als chemotherapie voor onder meer lymfosarcoma, en suggereert zijn collega’s om dit mosterdgas op verschillende soorten kanker te testen.
De Yale universiteit (hoofdkwartier van zeven geheime genootschappen, waaronder Skull & Bones) pakt deze voorzet op, en Louis Goodman en Alfred Gilman bestuderen ’wat mosterdgas doet met witte cellen’.
Hun research is het startpunt voor het hedendaags gebruik van chemotherapie –alkalyserende agentia die kankercellen stoppen in hun vermeerderingsproces, tegelijk met alle andere cellen in het lichaam.
Shorter E, The Health Century: A companion to the PBS television series. New York: Doubleday 1987, pp. 67-69;195-204, en dankbetuiging pagina.
Het huidige MSKCC is inmiddels niet alleen ontelbaar vele malen groter dan bij aanvang in 1939, ook het ’onderzoek’ naar kanker gaat nog steeds door… De ’voortgang’ daarin weerspiegelt zich in de steeds verder uitdijende (metastaserende!) MSKCC-gebouwen, in sommige waarvan er voor iedere kankersoort een aparte verdieping is.
Daar staat tegenover dat het woord kanker in de Bijbel niet wordt genoemd, en evenmin komt kanker voor in de Huangdi Neijing – het Klassieke Werk van de Interne Geneeskunde van de Gele Keizer… (zie 2569 v.Chr.).
“Gedocumenteerde geschiedenis” Désirée Röver
