Ja,er wordt daar ook heel wat over gezegd en geschreven, maar wat versta Jij daar onder ?Wel, ik kan hier enkel even kort ingaan op wat het voor mij is.
Het is ook nog zo een van die begrippen die heden hype zijn in de new-age cirkels.
Dankbaarheid kan je uiten in woorden maar betekent enkel wat ik waarde in actie en beleving.
Waar ben jij dankbaar voor? En als je het uit naar anderen, naar jezelf meen, naar de wereld, is het dan echt gemeend of is het eerder een soort van positive thinking ?
En ja dankbaarheid kan krachtig werken, dankbaarheid is ook een vorm van Respect.
Maar als je het niet meent, als het niet gegrond is, als je het niet zo aanvoelt, dan betekend het niets. Dan ben je jezelf of anderen aan het voorliegen.
En dan hoor en lees je wel al eens dat je dankbaar moet zijn voor wat je nog niet hebt. Wel dat ook heeft twee kanten en kan al of niet iets betekenen. Er wordt wel over geschreven, zelfs door personen die zowel in meta-fysica als in quantum fysica actief zijn, maar net zoals de boodschap was met het ganse ‘The Secret” gebeuren wordt hier ook weer maar een deel van het geheel naar buiten gebracht. Enkel enkele personen (en wat ik hier nu ook hoop te doen) zeggen wat het onbekende element is. Namelijk – EMOTIE !
Het is niet enkel, al begint het meestal daarmee, jouw denken maar voornamelijk (90%) JOUW EMOTIES die belangrijk zijn ivm de impact in jouw leven.
Zoals de uitdrukking gaat – Woorden zijn goedkoop, daden maken het verschil.
Indien je niet emotioneel verbonden bent met wat je zegt of wil beleven dan gaat de som niet op.
Passioneel, uitbundig praten is een, Passioneel en uitbundig voelen is nog iets anders.
Er is positief denken en er is positief handelen.
Positief denken vanuit je luie stoel of vanop je meditatie plek gaat het echt niet doen hoor.
Voorbeeld als (hopelijk) verduidelijking (vanuit mijn eigen ervaringen) ;
Vele jaren geleden, toen windsurfen net opkwam, keek ik naar Tv en zag beelden van iemand die aan het windsurfen was. Ik herkende een inner gevoel, ik ging helemaal op in de beelden en de beleving ervan (al wist ik helemaal niet wat het eigenlijk inhield) en voelde de drang om dit ook te kunnen ervaren. Het gevoel, de wens om ook te kunnen windsurfen had een vuur aangestoken. Er was toen helemaal nog geen sprake van internet of gsm en dus nam ik ‘de gouden gids’ (telefoonboek) en begon te zoeken naar zaken waarvan ik dacht dat die misschien windsurf materiaal zouden verkopen. Ik telefoneerde naar enkele winkels, het dichts van waar ik toen woonde, tot ik er een vond waar ik terecht kon. (Ik werkte toen nog maar een paar maanden maar had toch een beetje geld gespaard.)
De volgende dag reed ik naar de winkel om eens te gaan kijken. Daar aangekomen zag ik dat ik juist zat. Binnen keek ik mijn ogen uit naar de verschillende surfplanken, zeilen en andere accessoires. Na enkele minuten kwam een verkoper naar mij toen met de vraag of hij kon helpen. Ik wees een plank aan en zei gewoon ‘die wil ik hebben’. De man vroeg of ik al enige ervaring had, waarop ik antwoord van ‘neen’. ‘Dan is dat geen plank voor U meneer.’ was zij commentaar, ‘dat is een plank voor iemand die toch wel al wat meer ervaring heeft’, en hij wees een andere plank aan met ‘deze plank is er een voor beginners’. Ik keek naar de plank en zei ‘dat is geen surfplank, dat is als een boot’. De man lachte en zei dat deze plank meer draagvermogen had, stabieler was en geschikt om mee te beginnen. Maar ik had dat andere beeld van een plak, dewelke ik op Tv zag, in mijn hoofd en dat was wat ik wou. De man probeerde mij nog verder te overtuigen met te zeggen dat indien ik die andere plank, dewelke ik wou, zou nemen ik misschien niet snel ermee weg zou kunnen en ontgoocheld zou raken en er dan snel de brui aan geven en de plank niet meer gebruiken of verkopen. Zijn argument vloog gewoon de deur uit in de wind, ik hoorde het bijna niet.
Mijn besluit stond vast. Ik besliste ‘mijn’ plank te nemen met een bijpassend zeil. Wel was ik vooraf vergeten wat ik er eigenlijk ook nog bij moest nemen en kwam er nog een wetsuit, botjes, handschoenen bij. Na afrekening vroeg de man mij waar mijn auto stond om mij mee te helpen laden. Toen … LOL … had ik ook nog een draagrek nodig. Eens alles op en ingeladen reed ik naar huis terug, nam een snelle beet, veranderde van kledij en ging weer de baan op naar de dichtstbijzijnde grote plas. Ik had enkel een kleine fier met instructies van hoe alles te monteren. Ik was vol enthousiasme en een uur later stond ik op mijn plank. Die namiddag haalde ik het voor mekaar om de andere kant van de plas te bereiken, met vallen en opstaan, en dan te voet langst de kant terug want ik kon nog niet opkuisen tegen de wind in. Met een grote lach op mijn gezicht en joy in mijn hart en zijn tuigde ik af en plaatste alles weer mooi op mijn wagen. Ik voelde voldaan en gelukkig. Yes, I did it.
Later sprak ik met anderen hierover, mensen die ook zeiden dat ze dit zo graag wilden doen, maar … en nu komt het … nooit de stap zetten om daadwerkelijk het eens te proberen.
(Ik heb nog vele voorbeelden hiervan die ik zou kunnen aanhalen vanuit mijn eigen leven. En ik denk dat ieder van de lezers ook zijn/haar eigen verhaal heeft.)
Wat heeft dit nu met dankbaarheid te maken zullen misschien nog enkelen vragen.
Wel op het eerste zicht blijkbaar niets en toch ook weer alles.
Zoals hierboven vermelde gaat het over EMOTIES, passie, Joy, dat is ‘The Secret”
Ieder van ons heeft wel momenten, korte of langere periodes, waarin we ons niet goed voelen, niet goed in ons vel, neerslachtig, depressief, verlaten, niet gewaardeerd, … en dan is het soms moeilijk om ons daar over te zetten of ons eruit te halen. Positief denken alleen zal ook hier niets uithalen, zelfs NLP zal je slechts dat beetje vooruit kunnen brengen, ook mediteren geeft maar een beperkte kortstondige verlossing.
Hoe gaan we daar dan met om, hoe kunnen we het tij doen keren ?
Een van de eerste punten die we ons moeten herinneren en bewust van worden/zijn is dat we alles eerst herkennen van buiten ons naar ons toe. – Het overkomt ons doordat iets ons werd aangedaan van buitenuit.
MAAR het is enkel en alleen hoe wij ermee om gaan, hoe wij het interpreteren, hoe wij het AANVOELEN dat het ware verschil maakt !
(Bijv. – Woorden kunnen niet kwetsen als jij ze niet als zo aanvaard ! )
Dus punt een is erkennen dat zaken die van buitenuit komen ons niet kunnen veranderen indien we het niet zo aanvaarden – EN ook hier weer is onze EMOTIONELE ingesteldheid en reactie primordiaal.
Zelf-verantwoording ivm onze emoties.
Ik begrijp, en weet ook voor mijzelf, dat dit niet steeds een evident of makkelijk proces is.
Maar eens je de verantwoordelijk bij jezelf kan leggen kan er al heel wat verandering optreden.
En alles is daarbij anders voor ieder van ons.
Vergeet niet dat het gegeven gelijk is voor elk, maar dat de manier waar je er mee omgaat het verschil maakt.
Even een voorbeeld hiervan ;
Het is zomer en het heeft al meer dan een week niet meer geregend. Dit op zich is een feit – dus gelijk voor elk.
Een boer staat op zijn land en kijkt naar de droogte.
Een paar Km daar vandaan mijn mensen druk bezig een trouwfeest aan het voorbereiden met een podium, voor de ceremonie, met walking buffet buiten onder een tent.
Plots komen er donker grijze wolken opzetten, wat later een donder en bliksemflits in de verte.
De boer neemt zijn klak af, kijkt naar de onheilspellende lucht en lacht. – Eindelijk regen, water voor land en dier.
Verderop bij de voorbereiding vh trouwfeest – WTF, het gaat nu toch niet gaan regen zeker ! #$@* Konden ze daar nu geen dag langer daarmee wachten, nu is dit alles om zeep.
Andere alledaagse voorvallen, met geen, weinig of toch wel wat invloed op ons humeur, hebben te maken met wat we voor onszelf bestempelen als goed/kwaad, mooi/lelijk, …
Wat als je een dip hebben of we ons zelfs depressief voelen ?
Ten allen tijden moeten we een ding nooit vergeten – al ligt het in ons worden gebruik gevast –
we zijn niet een emotie.We zeggen vaak ; Ik ben triest, ik ben ongelukkig, ik ben alleen, ik ben moe, …
MAAR dat is NIET zo !!!
Wel —> Ik VOEL mij triest, ongelukkig, leen moe, … blij, gelukkig, opgewonden, rustig, geliefd, …
Dat is een hemelsbrood verschil.
Dus … je bent niet je emotie !
Wat voor mij het best werkt om mijn gedachten te ordenen, tot rust te komen, mijn negatieve emoties om te polen, is toe natuur in te trekken. Een wandeling kan wonderen doen.
Ook het nemen van een douche kan kalmeren, gronden, het vuil letterlijk en figuurlijk van je af spoelen.
Maar ieder zal zo wel zijn eigen middeltjes hebben. Zoek anders wat voor jou werkt.
En dan komt DANKBAARHEID
Wanneer ik zo ga wandelen kan ik soms overspoeld worden door emoties bij het zien van iets mooi, een kleine wilde bloem, een zonnestraal door de bomen, een hond die naar me toe komt om dag te zeggen, een voorbijganger die mooi naar je lacht, een vlinder die net voor mij langs flappert, … dat zij dan de momenten die spontaan dankbaarheid oproepen. Betuig je dankbaarheid op zo’n momenten en dan anker je jezelf terug naar een andere staat, een staat van blijdschap. Dan vervaagt het somberte.
Snel je nu voor dat je je down voelt tijdens een party of zo. Iedereen om je heen is vrolijk maar jij helemaal niet. Anderen zeggen je dan misschien zoiets als ‘Komop geniet ervan’ en ja enerzijds hebben ze wel gelijk, maar je kan de zaken niet van je afzetten. TIP —> forceer niets, doe je niet anders voor dan je bent en voelt. Indien het je niet afgaat en indien mogelijk, verlaat de party. Ga na waarom je je zo voelt, ga erop in, en ja voel het 100% zodat je er vat op kan krijgen. Herinner je dan wat hier boven reeds vermeld staat en doe datgene wat voor jou wekt. Dit process kan snel gaan of wat langer in beslag nemen, het maakt niet uit zolang je het maar aanpakt.
Wees dankbaar voor alles wat je beleeft, het is een ervaring waar je van kan leren.
Wees ook dankbaar voor de kleine dingen. Verwacht niet te veel in eens.
Take baby steps as long as you move forward you gain.
Ook loslaten is een erg belangrijke tool bij dankbaarheid.
Hoe meer je kan loslaten, hoe makkelijker je dankbaar kan zijn voor wat je beleefd en hebt.
Mensen die bijvoorbeeld nogal materialistisch ingesteld zijn gaan zich hechten aan materieel dingen en wanneer daar dingen van wegvallen (verloren gaan, stuk gaan, gestolen worden) voelen zij zich daardoor down.
Mensen die te veel emotioneel vasthouden aan anderen … hetzelfde.
Wees geen slaaf/verslaafde van materieel zaken, personen of emoties zelf. (Geliefd voelen, verliefdheid, pijn, sex, … uppers/downers in welke vorm dan ook.)
Hoe vrijer je bent van al die dingen hoe sterker je staat.
Ik had het geluk van reeds een deel van de wereld te mogen zien dichtbij en veraf. Ik ben dankbaar voor alles wat ik kon ervaren op al mijn reizen en avonturen. En daarbij merkte ik ook steeds weer dat mensen die weinig hebben, iet gehecht zijn aan dingen, de meest genereus en gelukkig zijn.
Je kan altijd wel denken dat het beter kan.
Maar wees steeds dankbaar en blij om wat je NU hebt en ervaart. Ook al gaat het even minder.
