Inmiddels alweer 16 jaar geleden werd Pim Fortuyn doodgeschoten, waarschijnlijk is de moordenaar nooit gepakt.De “Lee Harvey Oswald” van de Polder (“I’m a patsy”) werd binnen de kortste keren opgepakt door de “toevallig” massaal aanwezige speciale arrestatieteams in kogelvrije vesten en afgerichte honden.
Terwijl de ambulance voor een dicht hek stond te wachten, met als gevolg dat Fortuyn langzaam doodbloedde, zat Folkert van de G. waarschijnlijk al in een politiecel.
We hebben in eerste instantie nog even gedacht dat het een “passiemoord” betrof, maar gezien de achteraf voorspelbare afloop die volgde, is dit een loepzuivere politieke liquidatie geweest. Iemand wilde van de man af, zoals Willem III in 1672 van de gebroeders De Witt af wilde.
Dit soort openbare executies zonder procesgang zijn doorgaans geregisseerd van staatswege, in het belang van een bepaalde elite, waar een figuur als Fortuyn zeer bedreigend voor is geweest. Hij was ook nauwelijks nog te chanteren met zijn seksuele strapatsen met minderjarige Marokkaanse jongetjes, omdat hij daar frank en vrij mededelingen over deed.
Wat minder spraakzaam was hij over het feit dat hij ongeveer dezelfde kennissenkring als Marc Dutroux had. En dat hij die kennissen wellicht op het schuitje van Bernhard zur Lippe B. – de Olifant – tegen is gekomen, evenals overigens zijn latere onwaarschijnlijke moordenaar. Het was meer omdat Fortuyn in Den Haag de ramen tegen elkaar open wilde zetten om de lucht op te klaren, dat de lakeienbende op het Binnenhof bereid was om aan de doofpotconstructie mee te werken.
Bovendien had hij al te kennen gegeven dat een ongekozen staatshoofd zich niet heeft te bemoeien met staatszaken. Ons heeft altijd de gedachte bekropen dat hij te veel wist als het ging over de handel en wandel van de Nederlandse elite en meer bepaald het “koningshuis”.
Zeer velen waren destijds en nu nog steeds van mening dat met die 5 schoten “de democratie” is vermoord.
Dat is een denkfout
“De democratie” zoals deze is bedoeld, is van de ondergang gered door die 5 schoten. Het systeem “democratie” is de dekmantel voor een elite, die staat en volk in bedwang houdt met loze beloften en het laten voorkomen alsof “het volk” bepaalt wat hier gebeurt.
Ook dat is een denkfout
Wat in Hilversum op 6 mei 2002 is vermoord is ons elementaire recht op zelfbeschikking.
Door bewust één stap buiten het gelid te marcheren tekende Fortuyn zijn eigen doodvonnis. Door niet toe te geven aan politieke druk en chantage werd hij oncontroleerbaar. De toenmalige entourage rond de Stadhouder van dienst moet opdracht hebben gekregen van “De Kroon” om een eind aan de onzekerheid te laten maken. In een dergelijk geval wordt een buitenlandse geheime dienst ingeschakeld of wordt er een beroep gedaan op de onderwereld. Er is geen onderscheid in de methode omdat alle lijnen op hetzelfde punt samenkomen.
Bij de moord op Fortuyn is in het openbaar gebruik gemaakt van de loden kogel om een extra schokeffect te creëren. De beveiliging is niet aanwezig en de geselecteerde “dader” wordt direct gepakt, in de wetenschap dat die na een luttel aantal jaren weer vrij is. De opdrachtgever blijft buiten schot.
De “misdaadjournalistiek” staat er met de neus bovenop, maar doet niets en helpt op die manier de doofpotconstructie.Want de moord is nooit goed uitgezocht, talloze getuigen zijn nooit gehoord en een fatsoenlijke reconstructie kwam niet van de grond. Want het is eenvoudig te verklaren.
Bijna iedereen had belang bij deze liquidatie, er werd opgelucht adem gehaald: de ramen in Den Haag bleven potdicht en alles bleef zoals het was. Wij, eenvoudigen van geest moeten namelijk niet denken dat we straffeloos en zonder consequenties zomaar ons recht op zelfbeschikking kunnen uitoefenen. Dat doen anderen voor ons.
Men heeft direct maatregelen genomen om ervoor te zorgen dat de oppositie in het vervolg 100% kan worden gecontroleerd. Het “geval Fortuyn” was een misser van formaat, omdat men er geen grip op kon krijgen. De waarheid is weerbarstiger dan men denkt. Dat moest dus anders en dat is nu dan ook goed geregeld.
Geert Wilders is geselecteerd om de volkse onvrede te kanaliseren. Hoe weten we dat hij zijn opdracht naar behoren uitvoert? Dat is duidelijk, want het bewijs levert hij keer op keer: hij maakt niets klaar en gaat ook nooit wat klaar maken, daar is hij voor ingehuurd. Eén stap buiten het gelid en “de beveiliging” kijkt even de andere kant op, u weet inmiddels hoe dat gaat.
Zo rolt “de democratie”
Bron: HersteldeRepubliek
