Om aan de nieuwe foot fetisj hype te kunnen voldoen kocht ik het begin van de zomer Birkenstock’s. Ze lagen immers zelfs bij Sissyboy in de van Baerle (ken je Amsterdam?), en na dwingend te zijn toegesproken door een vriendin, tevens bekend styliste, besloot ik de gok te wagen.
Ik ben tenslotte body & mind coach dus zo’n paar Jezus-stappers zouden me sowieso wel staan.
In een zeer degelijk nongestylde store, nota bene bij mij om de hoek, was het een drukte van jewelste. Geen alternatievo’s maar mega trendy en superhip strak en modellerig looking volk beaamde mijn bevriende styliste’s bewering over de hipheid van de Jezus sandalen. Ik voelde me wat gespannen. De overtuiging op de gezichten en de ‘coole’ doeltreffendheid in de vragen aan het personeel brachten me bijna van mijn stuk. Ze wisten precies wat ze wilden hebben.
Ik ook: eh…sandalen(?), met 2 legergroene riempjes op de wreef. “het is jadegroen leer meneer”, hoor ik.
Ze moesten besteld worden. ‘Jammer’ dacht ik, ‘but hey summer’s just starting’. En dus bestelde ik, liet mijn naam en nummer achter en werd zowaar 2 weken later gebeld. Het regende dat het goot dus ik dacht, ‘ach weet je wat, misschien morgen’.
Misschien Morgen regende het ook dat het goot, dus ging ik ze maar halen. Het is een apart gevoel. Dat je zeker weet dat je iets goed gedaan hebt! Ken je het? Nou ik wel, sinds mijn Birkenstocks, inmiddels vanwege de ‘zomer’ (en hij kwam niet), zijn gedegradeerd tot huissandalen. Ik draag ze buiten ook hoor, als ik even de vuilnis in de container deponeer bij mij voor de deur. Of toen ik de boot, van juist ja de styliste, van de verdrinkingsdood redde door vanuit het snel zinkend, aanliggend bootje te emmeren.
Zelf zat ze met dochter en een aantal verschillende versies Birckenstock’s, voor moeder en kind, hip op de Canarische Eilanden! En ik dus thuis gebleven, voor het raam, naar de regen te kijken met mijn nieuwe huisslippers. Niet echt hip. Ze lopen wel erg lekker. Volgend jaar maar weer proberen!
