We mogen weer stemmen! Maar waarom zouden we?
Omdat we een democratie zijn? Was het maar zo’n feest. Ja, een democratie voor de duur van circa 3 minuten. En dat eens in de 4 jaar, soms wat eerder. Dat is alles. Meer democratie zit er niet in binnen ons huidige foute staatsbestel.
Als we gaan stemmen doen we dat bewust op een persoon, of op een willekeurige kandidaat van een bepaalde partij, omdat iets ons aanspreekt. Of omdat het de minst slechte keus lijkt.
Ergens onder de partijnaam kleuren we een rondje rood en geven daarmee een blanco mandaat af.
Onze democratie heet officieel een parlementaire democratie. Dus geen democratie! Want wie worden er 4 jaar lang door wie vertegenwoordigd? Precies, de eigen partij. Want wie vertegenwoordigen bv. de Haagse 50+ gelukzoekers? De oudjes uit villa-eldorado’s, of die uit de vervallen buurten van Ter Apel en/of Heerlen? Of toch gewoon het 50+ bestuur? En mogen de wolven of juist de schapen rekenen op bescherming van de 2 verscheurde dierenpartijen? Wat een ongeloofwaardig in-en-in fout politiek systeem bewieroken we!
Nadat de stembussen sluiten, gaan de partijen aan de haal met de beloftes waarmee ze kiezers hoopten te lokken, om vervolgens een (groot) aantal linea recta de Hofvijver in te kieperen omwille van de macht. Wilders leverde meer dan 90% in om maar mee te mogen doen. Juist daarom heeft het doorrekenen van verkiezingsprogramma’s geen enkele zin.
Naast wegwerpbeloftes is ook de fractiediscipline puur volksbedrog, zelfs als we het over een parlementaire democratie hebben. Hoe kunnen afzonderlijke Kamerleden zonder achterban-consultatie over zaken stemmen die niet in het verkiezingsprogramma stonden? Welke ontbrekende vakbekwaamheid geeft hen het recht namens de achterban ingrijpende beslissingen te nemen?
Verder is het uitsluiten van partijen anti-democratisch! Miljoenen kiezers worden daardoor anti-democratisch bij het grof vuil geplaatst. En bekende Nederlanders als lijstduwers op onverkiesbare plekken te “pleuren” is een verwerpelijke minachting van het volk. Mochten ze met voorkeurstemmen toch recht hebben op een zetel, wordt dat recht verkracht door die zetel te weigeren.
We mogen zelfs stemmen op een partij die discrimineert en grondwettelijk verboden zou moeten worden: de SGP. Bij de SGP zijn vrouwen in de politiek ongewenst en deze partij voldoet niet aan de seculiere grondbeginselen van onze zogenaamde rechtstaat, waarin staat dat staat en kerk gescheiden zijn. Wat dat laatste betreft zouden ook CDA, CU en DENK op de stembiljetten geweerd moeten worden.
D66 (eigenlijk slechts 66) heeft weinig rechten op de D vanwege de afschaf van het raadgevende referendum (een onding overigens) zonder met een betere optie te komen, maar ook vanwege de wens een anders denkende partij (FvD) te willen weren uit de Kamer en/of helemaal te verbieden.
Daarnaast criminaliseren diverse partijen zich anti-democratisch door elkaar uit te sluiten, daarbij miljoenen kiezers buitenspel zettend. Coalities gebaseerd op uitgeklede verkiezingsprogramma’s waarvan het restant tot ‘meerderheids’ standpunten wordt gepromoveerd, zijn steeds moeilijker te vormen. 4 tot wel 6 partijen moeten fors programmapunten inleveren omwille van een relatieve macht.
Behalve de wegwerp verkiezingsprogramma’s willen heel veel kiezers nogal eens bezwijken voor de charmes van een politiek kopstuk, of juist om omgekeerde argumenten een volledige partij te verketteren. Wilders en Timmermans zijn voorbeelden van de laatste categorie, hoewel een asiel-standpunt juist een partijleider weer tot grote hoogtes kan laten stijgen.
Bontebal is er een van de 1e categorie, zogenaamd charismatisch, beschaafd en rustig. Daardoor stijgt de partij van 5 naar wellicht 25 zetels. Daarbij deed hij eerder enkele foute coviduitspraken (bv. “Waarom corona niet vooral domme mensen raakt?” en noemde demonstranten (bij coronamaatregelen) in een tweet “Barbaren. Wat een tuig.”) die hij inmiddels heeft verwijderd. Plus kwalijke verkiezingsbeloftes (bezuinigen op de zorg en sociale zekerheid, de boodschappen duurder maken en veel geld uittrekken voor herstel van defensie.
Tevens wil hij minimaal voldoen aan de 2% norm van de NAVO. Hij distantieert zich niet van geweld, zoals Jezus ooit wel deed (o.a. “Wie naar het zwaard grijpt, zal door het zwaard omkomen) of wat in Jesaja 2:4 staat “Dan zullen zij hun zwaarden omsmeden tot ploegscharen en hun speren tot snoeimessen!”
Verder kan je met het CDA alle kanten op, wat van Bontebal een glibber maakt. Tijdens coalitiegesprekken kunnen ze elastisch van links naar rechts switchen of andersom (voor wat die vreselijke termen tegenwoordig ook maar mogen inhouden. Vroeger was links gewoon sociaal en progressief, rechts behoudend, liberaal of zelfs ordinair kapitalistisch).
En heb je als partijprominent heibel, word je laag op de lijst geplaatst. Dan zoek je gewoon een andere partij of richt je een nieuwe op. Want het ego moet gestreeld en landsbelang ingewisseld worden voor persoonlijk belang. Henk Krol en Jan Nagel zijn fossiele voorbeelden, maar ook m.n. Wiebren van Haga, Joost Eerdmans, Ingrid Coenradie (allen meerdere keren), en Pieter Omtzigt zorgden goed voor hun gekwetste ego’s.
In de Kamer lijkt het er op dat de oppositie niet constructief meedenkt, maar bezig is het kabinet ten val te brengen. Ondertussen voortdurend de interruptie microfoon grijpend claimen onderscheidend te zijn door nog gladder dan de vorige spreker met kwinkslagen ongeveer hetzelfde te zeggen. En valt een kabinet, gaat het demissionair gewoon verder, zelfs met 32 zetels (lang geen kwart Kamerdeel) En nog kan een gezamenlijke oppositie geen potten breken. De huidige demissionaire status kan zomaar meer dan een jaar duren.
De Kamer is de broedplaats van bewindslieden. De hoogstgeplaatste partijleden op de verkiezingslijsten zijn blijkbaar automatisch geschikt om in vak K te gaan ijdeltuiten.
Niet extreem vakbekwaam, (veel minder vakkennis dan de topambtenaren!) en trouw aan de partijelites. Vaak ook nog gevoelig voor (lucratieve?) argumenten van lobbyisten. Dit alles is inherent aan een fout staatsbestel.
Dan kunnen wellicht lichtgewichten als Hugo de Jonge er een teringzooi van maken of Marjolein Faber (om er slechts 2 te noemen) niets klaarmaken omdat het haar partij niet wordt gegund. Maar die nobodies kunnen er echt niets aan doen dat alles fout gaat of hun inbreng desastreus uitpakt.
Ook Hoekstra en Kaag, die gespeend van de juiste kennis, elkaars ministerie overnamen na een kabinetswisseling. In het bedrijfsleven ondenkbaar.
Nee, de stakkers kunnen er niets aan doen dat het zo fout gaat. Ze kúnnen niet beter, ze wéten niet beter. Het komt door het systeem waardoor dit soort vakinhoudelijke onbenullen de zorg, het onderwijs, wonen en de hele economie onherstelbare schade mogen berokkenen.
En dan kunnen boze burgers gaan protesteren, demonstreren of petities aanbieden: zonde van de energie, want het helpt niet. Het systeem blijft fout, ook nadat niet functionerende bewindspersonen worden vervangen. Soms krijgen demonstranten tijdelijk hun zin om na enige tijd te ontdekken dat ze opnieuw worden genaaid. Of op een iets ander vlak worden gepakt. Want het systeem is niet veranderd.
Immers, wat hebben alle demonstraties en diverse protestsongs wereldwijd tot nu toe opgeleverd?
Ik zag van de week de film “One to one” over en met John Lennon en Yoko Ono. Een indrukwekkende, maar zeer deprimerende film. Het was toen al erg, nu niet beter, zo niet nog erger. Wat hebben “Imagine”, “War is over if you want it” en “Give peace a chance” opgeleverd? En “Eve of destruction”, “Welterusten meneer de president” en “Nein, meine Söhne geb ich nicht”? Niets, niks, nada!
Zolang het systeem hetzelfde blijft, veranderen alleen de poppetjes. Rutte wordt opgevolgd door Rutte 2.0 (Schoof) en voor Hugo de Jonge, Wopke Hoekstra en Sigrid Kaag komt hetzelfde soort met andere namen terug. Kortom, Nederland lijdt onder systeemfouten. Systeemellende die verdwijnt na invoering van het Alternatief Staatsbestel (AS), beschreven in “Het Nederlandse volk verdient een echte democratie” (Zie elders hier op de site!).
Nu nog leven we in een waanzinnig verziekte maatschappij dankzij een fout functionerend staatsbestel. Verkiezingen zonder systeemverandering zijn op geen enkel front helend. In het huidige systeem kunnen super-ego’s, machtswellustelingen, narcisten en zelfs psychopaten komen bovendrijven. Na invoering van AS zo goed als onmogelijk! Het systeem is tot op het bot verderfelijk fout! Het biedt een podium aan onkunde en zelfoverschatting, die weer gestuurd worden door duistere machten op de achtergrond.
Kortom het móet anders en het kán anders. Echt, een systeemchange is wezenlijk, een voorwaarde! Onrecht en bedrog in de politiek zijn passé als wíj het willen! AS herbergt de oplossing, een nieuwe Thorbecke is daar niet voor nodig!
