Tja, wie wil er nou niet winnen, met sport, of met een spelletje en er is altijd wel iets te bedenken
waarom je wilt winnen; Om de beste, de sterkste, de rijkste, of de slimste, enz. te worden.
Onze huidige maatschappij bestaat uit veel mensen die alleen maar meedoen om ‘te winnen’.
Maar wat wil men winnen?
Wat kan je eigenlijk winnen, of weet je dat pas als je gewonnen hebt?
Onze wereld zit vol met mogelijkheden om te winnen; soms gaat het puur om de winst, maar vaak
zie je dat men alleen meedoet om te laten zien wat men ‘waard’ is. Dat spelletje is niet voor ‘softies’.
Als zoveel mensen meedoen om te winnen; welke prijs staat er dan op winnen en waarom wil er
niemand verliezen? En als je verliest, wat verlies je dan?
Verliezen en winnen is een illusie.
Er kan alleen maar iemand winnen als er iemand anders verliest, die twee zijn altijd in evenwicht.
Winnaars kunnen alleen bestaan dankzij verliezers, net zoals de dag alleen bestaat dankzij de nacht.
Onze hele wereld bestaat uit tegenstellingen, als het hier dag is, is het ergens anders nacht. Als het
hier zomer is, is het aan de andere kant van de wereld winter.
Als het hier vloed is, is het daar eb!
En dat geldt voor alles dat bestaat! Geen warm zonder koud en geen flauw zonder zout.
Niets kan bestaan zonder zijn tegendeel, zonder verdriet is er geen vreugde, geen lach zonder traan.
Onze wereld lijkt te bestaat uit tegenstellingen, maar dat is een illusie! Alles gaat in elkaar over!
Zomer en winter trekken aan ons voorbij, net zoals dag en nacht dat doen en dat gaat altijd door.
Je kan ze geen van beiden bezitten, of toe-eigenen, want ze zijn niet van ons, ze overkomen ons.
Je kan er van vinden wat je wilt, maar wat jij er van vindt, verandert helemaal niets aan wat er is.
Zittend op het strand kan je eb en vloed aan jou voorbij zien gaan, net als dag en nacht voorbijgaan.
Als je lang genoeg blijft zitten, gaan lente, zomer, herfst en winter ook aan jou voorbij. Panta Rhei.
Jij bent de waarnemer, niet de beweging! Je ervaart alle veranderingen, maar die ben je niet!
Dag wordt nacht en eb wordt vloed en dat is niet slecht en ook niet goed. Het één wordt het ander.
Winnen en verliezen is niets meer en niets minder! Het zegt helemaal niets over jou en ook niets
over mij. Het zegt alleen maar wat over waar we samen in zitten; een patroon van eeuwige
veranderingen dat aan ons voorbijgaat. De zee is niet méér bij vloed en niet minder bij eb, dat lijkt
alleen maar even zo voor ons. Winnen en verliezen zijn als eb en vloed; het lijkt meer, of minder!
De oppervlakkige verdeling is anders, maar de totale inhoud blijft precies hetzelfde.
Er is altijd net zoveel eb als vloed, alleen zien wij maar één deel. Daarom lijkt ’t meer, of minder.
Peter Sattva
