Verklaring op geslacht gebaseerde rechten van vrouwen
Over de herbevestiging van de op geslacht gebaseerde rechten van
vrouwen, met inbegrip van het recht van vrouwen op lichamelijke en
reproductieve integriteit, en de uitbanning van alle vormen van
discriminatie van vrouwen en meisjes die het gevolg zijn van de
vervanging van de categorie van geslacht door die van
“genderidentiteit” en van “surrogaatmoederschap” en aanverwante praktijken.
Inleiding
De verklaring bevestigt opnieuw de op geslacht gebaseerde rechten van vrouwen zoals
die zijn vastgelegd in het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de uitbanning van alle
vormen van discriminatie van vrouwen van 1979 (CEDAW), die verder zijn uitgewerkt
in de verklaring van de Verenigde Naties inzake de uitbanning van geweld tegen
vrouwen van 1993 (UNDEVW) en in andere documenten over de rechten van de mens.
Het bevestigt opnieuw het recht van vrouwen op lichamelijke en reproductieve integriteit
en roept op tot de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen en meisjes
die het gevolg zijn van de vervanging van de categorie van het geslacht door de categorie
van de “genderidentiteit” en van het “surrogaatmoederschap” en aanverwante praktijken.
In de Verklaring wordt de definitie van sekse in de VN Women’s Gender Equality
Glossary gebruikt als “de fysieke en biologische kenmerken die mannen van vrouwen
onderscheiden.”
De woordenlijst definieert gender als “de rollen, gedragingen, activiteiten en attributen
die een bepaalde samenleving op een bepaald moment passend acht voor mannen en
vrouwen…”. Het stelt dat genderrollen “sociaal geconstrueerd zijn en geleerd worden
door middel van socialisatieprocessen”.
Recente veranderingen in sommige documenten van de Verenigde Naties en in de
nationale wetgeving en beleid van veel landen, ondermijnen de bescherming van de
mensenrechten van vrouwen. De categorie sekse, die biologisch is, wordt vervangen door
de taal van “gender”. de stereotiepe rollen per geslacht.
De rechten van de vrouw, die zijn bereikt op basis van geslacht, worden nu ondermijnd
door pogingen om het begrip ‘genderidentiteit’ in internationale
mensenrechtendocumenten en in sommige landen in de nationale wetgeving te
integreren.
De rechten van de vrouw, die zijn verworven op basis van geslacht, worden nu
ondermijnd door pogingen om het begrip “genderidentiteit” op te nemen in internationale
mensenrechtendocumenten en in het nationale recht van sommige landen.
Het concept van ‘genderidentiteit’ maakt van sociaal geconstrueerde stereotypen, die de
ongelijkheid van vrouwen organiseren en in stand houden, essentiële en aangeboren
omstandigheden. Daardoor worden de op geslacht gebaseerde rechten van vrouwen
ondermijnd. Dit concept stelt mannen die beweren dat ze een vrouwelijke
‘genderidentiteit’ hebben, in staat om te beweren dat ze deel uitmaken van de categorie
vrouwen in de wet, het beleid en de praktijk.
De op geslacht gebaseerde rechten van vrouwen worden ook ondermijnd door de praktijk
van het ‘surrogaatmoederschap’: de co modificatie van vrouwen en hun reproductieve
capaciteiten. Het gaat vaak om dwang en in veel situaties gaat het om een vorm van
vrouwenhandel.
De vormen van discriminatie van vrouwen waarop de verklaring betrekking heeft
De verklaring heeft tot doel de op geslacht gebaseerde rechten van vrouwen op de
volgende gebieden opnieuw te bevestigen:
De definitie van ‘vrouw’ in recht en beleid
Het begrip “genderidentiteit” wordt gebruikt om de rechten van vrouwen om zichzelf te
definiëren op basis van geslacht aan te vechten en om de rechten van individuen om hun
seksuele geaardheid te definiëren op basis van geslacht in plaats van op basis van
“genderidentiteit” in twijfel te trekken. Mannen die beweren dat ze een vrouwelijke
“genderidentiteit” hebben, willen worden opgenomen in de categorie van vrouwen in de
wetgeving en het beleid. Zij willen ook worden opgenomen in de categorie van moeder
en de categorie van lesbienne. De opname van mannen in deze categorieën dreigt elke
betekenis van deze woorden te ontnemen, aangezien het een ontkenning is van de
biologische realiteit waarop de status van vrouw, moeder en lesbienne is gebaseerd. Als
vrouwen zichzelf niet correct kunnen benoemen als een geslacht, kunnen ze de
discriminatie op grond van geslacht ook niet aantonen en bestrijden.
Moederschap en reproductieve rechten
De rechten en diensten van moeders zijn gebaseerd op het unieke vermogen van vrouwen
om kinderen te dragen en te baren. De opname van mannen die zich beroepen op een
vrouwelijke “genderidentiteit” in de juridische categorie van de moeder tast de sociale
betekenis van het moederschap aan en ondermijnt de rechten van het moederschap. De
Verklaring en het Actieplatform van Peking (1995) stelt dat,
“De expliciete erkenning en herbevestiging dat alle vrouwen het recht hebben om alle
aspecten van hun gezondheid te beheersen, in het bijzonder hun eigen vruchtbaarheid, is
fundamenteel voor hun empowerment”’. (Bijlage 1, 17)
Dit recht wordt ondermijnd door het gebruik van het ‘surrogaatmoederschap’, dat het
voortplantingsvermogen van vrouwen uitbuit en vermarkt.
Rechten van vrouwen op vrijheid van geloof, vrijheid van meningsuiting, vrijheid
van vereniging en vrijheid van vereniging en vergadering
In veel landen proberen overheidsinstellingen, overheidsinstanties en particuliere
organisaties mensen te dwingen zich te identificeren en naar personen te verwijzen op
basis van ‘genderidentiteit’ in plaats van geslacht. Sancties zoals beëindiging van het
dienstverband worden gebruikt tegen personen die biologische feiten aanvoeren, zoals het
feit dat mannen geen vrouw kunnen worden.
Organisaties die het concept ‘genderidentiteit’ promoten, hollen het recht uit van vrouwen
en meisjes om zich te verenigen en te organiseren op basis van hun gemeenschappelijke
belangen als sekse, en dringen erop aan dat mannen die beweren dat ze een vrouwelijke
‘genderidentiteit’ hebben, moeten worden opgenomen in evenementen en organisaties die
alleen voor vrouwen bedoeld zijn.
Deze ontwikkelingen werken discriminatie van vrouwen in de hand en ondermijnen het
recht van vrouwen op vrijheid van geloof, vrijheid van meningsuiting en vrijheid van
vereniging en vergadering.
Bijzondere maatregelen ter bevordering van de gelijkheid van vrouwen en mannen
Mannen die beweren dat ze een vrouwelijke ‘genderidentiteit’ hebben, krijgen toegang tot
kansen en bescherming die voor vrouwen zijn gereserveerd, zoals shortlists van politieke
partijen. Deze kansen en bescherming zijn gericht op het vergroten van de
vertegenwoordiging van vrouwen in het openbare leven.
Wanneer mannen die beweren dat ze een vrouwelijke “genderidentiteit” hebben worden
opgenomen in die speciale maatregelen voor vrouwen, wordt het doel van deze
maatregelen, namelijk het bereiken van gelijkheid voor vrouwen, ondermijnd.
Single-sekse sporten
Mannen die beweren een vrouwelijke “genderidentiteit “ te hebben, nemen steeds vaker
deel aan de sportactiviteiten van vrouwen. Dit plaatst vrouwen in een nadelige
concurrentiepositie en bovendien neemt het risico op lichamelijk letsel toe, m.n. bij
vecht- en contactsporten. Dit ondermijnt de kansen van vrouwen en meisjes in de sport
en is daarom een vorm van discriminatie van vrouwen en meisjes.
Geweld tegen vrouwen en meisjes
De samenvoeging van de categorie geslacht met de categorie ‘genderidentiteit’ verhindert
de bescherming van vrouwen en meisjes tegen geweld dat door mannen en jongens tegen
hen wordt gepleegd. Mannen die beweren een vrouwelijke ‘genderidentiteit’ te hebben,
krijgen steeds vaker toegang tot gespecialiseerde diensten en ruimtes voor vrouwen en
meisjes. Niet alleen als gebruiker van deze diensten en ruimtes maar ook als
dienstverlener. Dit omvat gespecialiseerde voorzieningen voor vrouwen en meisjes die
het slachtoffer zijn geweest van geweld, zoals opvangcentra en
gezondheidszorgvoorzieningen. Het omvat ook andere diensten waar de scheiding op
basis van geslacht van cruciaal belang is voor de bevordering van de fysieke veiligheid,
gezondheid, privacy en waardigheid van vrouwen en meisjes, zoals gevangenissen. De
aanwezigheid van mannen in ruimten bestemd voor meisjes en vrouwen ondermijnt de
rol van deze diensten bij de bescherming van vrouwen en meisjes en kan hen kwetsbaar
maken voor gewelddadige mannen die zich kunnen beroepen op een vrouwelijke
“genderidentiteit”.
De vervanging van sekse door ‘genderidentiteit’ leidt tot het verzamelen van gegevens
over geweld tegen vrouwen en meisjes die onjuist en misleidend zijn. Het identificeert de
daders van geweld op basis van hun ‘genderidentiteit’ in plaats van geslacht. Dit vormt
een belangrijke belemmering voor de ontwikkeling van doeltreffende wetten en
beleidsmaatregelen die gericht zijn op de beëindiging van geweld tegen vrouwen en
meisjes.
De ‘gender transitie’ van kinderen
Het begrip ‘genderidentiteit’ wordt steeds vaker gebruikt om het ‘geslacht’ van kinderen
opnieuw “toe te wijzen” omdat zij zich niet conformeren aan genderstereotypen of
gediagnosticeerd worden met genderdysforie. Medische ingrepen met een hoog risico op
langdurige negatieve gevolgen voor de lichamelijke of psychische gezondheid van
kinderen, zoals het gebruik van puberteit onderdrukkende hormonen, transversale
hormonen en chirurgische ingrepen, worden toegepast bij kinderen die niet
ontwikkelingscompetent zijn om volledige, vrije en geïnformeerde toestemming te geven.
Deze medische ingrepen kunnen een reeks permanente negatieve fysieke
gezondheidseffecten veroorzaken, waaronder steriliteit, maar ook negatieve effecten op
de psychische gezondheid.
The Declaration Articles: samenvattingen
Artikel 1
Herbevestiging dat de rechten van vrouwen gebaseerd zijn op de categorie van
geslacht
De lidstaten moeten het centrale karakter van de categorie van het geslacht, en niet de
“genderidentiteit”, in verband met het recht van vrouwen en meisjes om niet
gediscrimineerd te worden, handhaven.
De opname van mannen die beweren een vrouwelijke “genderidentiteit” te hebben in de
categorie van vrouwen in de wetgeving, het beleid en de praktijk discrimineert vrouwen
door afbreuk te doen aan de erkenning van de mensenrechten van vrouwen op basis van
hun geslacht.
In alle wetgeving, beleid en praktijk moet de categorie vrouw “volwassen mens van het
vrouwelijke geslacht” zijn, de categorie lesbienne een volwassen mens van het
vrouwelijke geslacht die zich seksueel georiënteerd heeft op andere volwassen mensen
van het vrouwelijk geslacht, en de categorie moeder een ouder van het vrouwelijke
geslacht. Mannen die beweren een vrouwelijke “genderidentiteit” te hebben, mogen niet
in deze categorieën worden opgenomen
Artikel 2
Herbevestiging van de aard van het moederschap als status voor uitsluitend de
vrouwelijke sekse
De lidstaten moeten ervoor zorgen dat het woord “moeder”, en met andere woorden die
traditioneel worden gebruikt om te verwijzen naar de voortplantingscapaciteiten van
vrouwen op basis van geslacht, gebruikt blijft worden in grondwettelijke besluiten,
wetgeving, het verlenen van diensten aan moeders, en in beleidsdocumenten wanneer het
gaat om moeders en moederschap. De betekenis van het woord “moeder” wordt niet
gewijzigd door ook mannen in deze categorie op te nemen.
Artikel 3
Herbevestiging van het recht van vrouwen en meisjes op lichamelijke en
reproductieve integriteit
De staten dienen te erkennen dat schadelijke praktijken zoals gedwongen
zwangerschappen en de commerciële of altruïstische uitbuiting van de
voortplantingscapaciteiten van vrouwen die betrokken zijn bij het
“surrogaatmoederschap”, schendingen zijn van de fysieke en reproductieve integriteit van
meisjes en vrouwen en moeten worden uitgebannen als vormen van discriminatie op
grond van geslacht.
De staten dienen te erkennen dat medisch onderzoek dat erop gericht is mannen in staat te
stellen kinderen te dragen en te baren, een schending is van de lichamelijke en
reproductieve integriteit van meisjes en vrouwen, en moet worden uitgebannen als een
vorm van discriminatie op grond van geslacht.
Artikel 4
Herbevestiging van het recht van vrouwen op vrijheid van meningsuiting en
vrijheid van meningsuiting
De staten moeten het recht van vrouwen om zonder inmenging een mening te koesteren
en het recht op vrijheid van meningsuiting eerbiedigen. Dit moet de vrijheid omvatten om
ideeën over “genderidentiteit” te communiceren zonder dat zij worden lastiggevallen,
vervolgd of gestraft.
De staten moeten het recht van eenieder om anderen te beschrijven op basis van hun
geslacht en niet op basis van hun “genderidentiteit”, in alle contexten, eerbiedigen. De
staten zouden elke vorm van sanctionering, vervolging of bestraffing moeten verbieden
van personen die weigeren pogingen om hen te dwingen anderen
te identificeren op basis
van “genderidentiteit” in plaats van op basis van geslacht.
Artikel 5
Herbevestiging van het recht van vrouwen op vrijheid van vreedzame vergadering
en vereniging
De staten moeten het recht van vrouwen op vreedzame vergadering en de vrijheid van
vereniging met anderen eerbiedigen. Dit omvat het recht van vrouwen en meisjes om
zich als vrouw of meisje te verenigen en te associëren op basis van hun geslacht, en het
recht van lesbiennes om zich te verenigen en te associëren op basis van hun
gemeenschappelijke seksuele geaardheid, zonder dat ook mannen die beweren dat zij een
vrouwelijke “genderidentiteit” hebben, worden opgenomen.
Artikel 6
Herbevestiging van het recht van vrouwen op politieke participatie op basis van
geslacht
Alle maatregelen die specifiek worden genomen om de toegang van vrouwen tot het
stemrecht, de verkiesbaarheid, de deelname aan de formulering en uitvoering van het
regeringsbeleid, de uitoefening van een openbaar ambt, de uitoefening van alle openbare
functies en de deelname aan niet-gouvernementele organisaties en verenigingen die zich
bezighouden met het openbare en politieke leven, te verbeteren, moeten op basis van
geslacht worden genomen en mogen niet discriminerend zijn voor vrouwen door de
opname van mannen die beweren dat zij een vrouwelijke “genderidentiteit” hebben.
Artikel 7
Herbevestiging van het recht van vrouwen op dezelfde mogelijkheden als mannen
om actief deel te nemen aan sport en lichamelijke opvoeding
De staten moeten ervoor zorgen dat meisjes en vrouwen de mogelijkheid krijgen om deel
te nemen aan sport en lichamelijke opvoeding op basis van één geslacht. Om de
eerlijkheid en veiligheid voor vrouwen en meisjes te waarborgen, moet de toegang van
jongens en mannen die beweren dat zij een vrouwelijke “genderidentiteit” hebben in
teams, wedstrijden, faciliteiten of kleedkamers, enz. die voor vrouwen en meisjes zijn
gereserveerd, worden verboden als een vorm van discriminatie op grond van geslacht.
Artikel 8
Herbevestiging van de noodzaak van de uitbanning van geweld tegen vrouwen
1. [De staten zijn verplicht] passende maatregelen te nemen ter bevordering van de
veiligheid en de fysieke en psychologische rehabilitatie van vrouwen die het slachtoffer
zijn van geweld en hun kinderen. Deze maatregelen dienen onder meer te bestaan uit het
aanbieden van single-sekse-diensten en fysieke ruimten voor vrouwen en meisjes om hen
veiligheid, privacy en waardigheid te bieden. De dienstverlening aan alleenstaande
moeders en meisjes die het slachtoffer zijn van geweld, dient gespecialiseerde diensten
voor vrouwen en meisjes te omvatten, zoals ondersteunende diensten voor verkrachting,
gespecialiseerde gezondheidsvoorzieningen, gespecialiseerde onderzoeksfaciliteiten van
de politie en opvangcentra voor vrouwen en kinderen die op de vlucht zijn voor huiselijk
geweld of ander geweld. Het zou ook alle andere diensten moeten omvatten waarbinnen
single-sekse voorzieningen de fysieke veiligheid, privacy en waardigheid van vrouwen en
meisjes bevorderen. Deze omvatten gevangenissen, gezondheidsdiensten en
ziekenhuisafdelingen, rehabilitatiecentra voor drugsmisbruik, huisvesting voor daklozen,
toiletten, gemeenschappelijke douches en kleedkamers, en elke andere afgesloten ruimte
waar mensen wonen of zich in een staat van uitkleden kunnen bevinden…. Deze
faciliteiten mogen geen betrekking hebben op mannen die beweren dat ze een
vrouwelijke ‘genderidentiteit’ hebben.
De staten moeten erkennen dat nauwkeurig onderzoek en gegevensverzameling met
betrekking tot geweld tegen vrouwen en meisjes vereist dat de identificatie van zowel de
daders als de slachtoffers van dergelijk geweld gebaseerd moet zijn op geslacht en niet op
‘genderidentiteit’.
De staten moeten erkennen dat vrouwen en meisjes het recht hebben om het geslacht van
degenen die zich schuldig hebben gemaakt aan geweld tegen hen nauwkeurig te
beschrijven. Overheidsinstanties zoals de politie, de openbare aanklagers en de
rechtbanken mogen slachtoffers van geweld niet verplichten om hun aanvallers te
beschrijven op basis van hun ‘genderidentiteit’ in plaats van hun geslacht. `met andere
woorden: vrouwen en meisjes mogen niet gedwongen worden aan hun aanvaller/
verkrachter te referen als “zij” en “haar” en “vrouw”.
Artikel 9
Herbevestiging dat de rechten van het kind moeten worden beschermd
De staten dienen te erkennen dat medische ingrepen die gericht zijn op de
‘geslachtsverandering’ van kinderen door het gebruik als puberteitsdrugs, transversale
hormonen en chirurgie, niet in het belang van kinderen zijn. Kinderen zijn niet
ontwikkelingscompetent om volledige, vrije en geïnformeerde toestemming te geven
voor dergelijke medische ingrepen, die op lange termijn een hoog risico van negatieve
gevolgen voor de lichamelijke en psychische gezondheid van het kind met zich
meebrengen en die kunnen leiden tot blijvende negatieve gevolgen, zoals steriliteit. De
staten dienen het gebruik van dergelijke medische ingrepen bij kinderen te verbieden.
Copyright © 2019 Women’s Human Rights Campaign
Toestemming wordt verleend om dit document alleen te reproduceren voor persoonlijk,
educatief en campagnematig gebruik, op voorwaarde dat de Women’s Human Rights
Campaign is geïdentificeerd als de auteur. Kopiëren voor commerciële doeleinden is
verboden. Alle wijzigingen of aanpassingen van dit document, of enig deel van dit
document, zijn verboden. Elk ongeoorloofd gebruik van dit document vormt een inbreuk
op het auteursrecht