Wat geen oorzaak heeft kent geen gevolgen en wie jij werkelijk bent is oorzaakloos. Het leven speelt zich af tussen ongeboren zijn en niet sterven. Alles kent dezelfde tijd want ademt de eeuwigheid uit. Niets kon er niet zijn dus alles was licht en dat licht strekte zich in oneindigheid naar alle kanten uit. Alles van kleur is licht, ook de elementen. Dat licht herkende zichzelf als liefde.
Wat liefde is kan niet worden geleerd want er is geen tijd geweest dat je het niet kende. Liefde is dat ‘iets’ waar alles uit bestaat. Alles bestaat uit wat je werkelijk bent. Jij bent dat waar alles uit bestaat. Jij bent liefde, er is alleen maar jij. Alles is hetzelfde in zichzelf, in die zin verandert er niets. Hier lijkt alles vergankelijk maar wat onveranderlijk is eeuwig en wat eeuwig is herinnert ons aan een onzichtbare wereld. God, die alles is gaat nergens heen, in die zin ben je de hemel.
De hemel is geen plaats, of toestand maar een gewaarzijn van volmaakte eenheid en het besef dat daar niets anders is niet daar buiten en niet daar binnen. Het geheel is heel en volmaakt en jij bent het geheel. Ik val samen met de werkelijkheid, die liefde is. Je kunt niet, niet samenvallen met de werkelijkheid, die liefde is, in die zin ben jij altijd jezelf. Alles bestaat uit het zijn van wie je bent, een grenzeloos veld van liefde.
Van uit de eenheid ontmoet je altijd jezelf. We ontmoeten elkaar echt wanneer we beseffen dat we niet de doener van het gedane zijn. God, die alles is heeft nooit wat gedaan, in die zin ben je onschuld en kun je het niet fout doen. Woorden vallen me toe, in die zin is alles inspiratie, is niets toeval en is alles zoals het zijn moet. Ik ben hier waar ik wezen moet, op de juiste tijd en plaats en hoef me geen zorgen te maken over wat ik moet denken, zeggen, of doen.
Wetend dat Hij me vergezelt waar ik ook ga waar geen ontmoeting toevallig is. Het is niet de situatie, of de mensen en wat ze zeggen, of doen, die me uit evenwicht lijken te brengen maar mijn verwachtingen over hoe het zou moeten zijn, of niet zou moeten zijn, doen dat. Daarom kan je beter zeggen, ik weet van niets waartoe het dient. Ik ken niet mijn hoogste belang. Ik weet van niets wat mij op de lange duur gelukkiger maakt. Dat is zijn met wat er is.
In die zin is alleen de werkelijkheid waar en de werkelijkheid is liefde, er is alleen het ware zelf. Het wereldtoneel is als een film dat zich afspeelt op een filmdoek. Ik ben, als het filmdoek dat onbeschadigd blijft welke film zich er ook op afspeelt. Mijn gedachten de ondertiteling maar wat ik dacht dat gebeurde is nooit werkelijk gebeurt. Ik kan de wereld bevrijden van al wat ik haar heb toebedacht.
God, die alles is, is niet de doener van het gedane, God is, in die zin is er nooit iets gebeurt, hebben we nog nooit werkelijk iets meegemaakt en is er geen sprake van ervaring. Er is geen ontwaken, geen shift, of klimmen in bewustzijn. Wie we werkelijk zijn is niet wakker te schudden, of in slaap te sussen. Er is alleen dit huidige moment waar aan je niks betekenis hoeft te geven, een plaats waar je niet hoeft te groeien door pijn, niets hoeft te begrijpen, of doen.
Geen inzicht, of daad gaat je dichter bij jezelf brengen. Dit is de plek van het kloppen van het hart van God. Wanneer je al deze dingen letterlijk neemt benader je het met je verstand, wanneer je de dingen figuurlijk neemt benader je het met het hart met gevoel. Toch ben ik de letterlijke en figuurlijke bevrijding van gevangenschap en is mijn wereldvredesmissie een wereld vrij van grenzen, alles gratis voor iedereen en alle gevangenen vrij om samen het leven te vieren!
Figuurlijk gezien is mijn aanwezigheid geen verandering, dat is wakker worden voor wie je werkelijk bent en de wereld bevrijden van al wat je haar heb toebedacht. De liefde is grenzeloos, gratis en vrij en dat is wat je bent. Daarom zeg ik ook, grenzen open, deuren open en harten open. Dit ter bevestiging van de eenheid, die we met elkaar vormen en zo de droom naar eenheid inrichten. Voorbij ieder geloof in welk concept dan ook is de liefde gelegen. Stap uit de gevangenis van het denken in het mysterie van de liefde.
De kern van spiritualiteit is zelfkennis, dat jij aldoor dezelfde bent is in aanraking komen met jezelf. Zelfkennis is het antwoord op al je gebeden. Wie zichzelf kent, kent de liefde en wie de liefde kent weet alles want de liefde is alles. God heeft een zelf en dat is het ik ben in iedereen.
Maitreya.www.rogierpondaag.wordpress.com
