Vanochtend ging de telefoon; iemand wilde weten of ik thuis was, voor een kop koffie.
Die koffie mondde uit in een discussie over wat dood nu werkelijk is en dat is mijn stokpaardje.
Volgens mij bestaat ‘de dood’ niet en ik denk te weten waar ik over praat.Onze menselijke wereld bestaat uit tegenstellingen die je vaak, op verschillende manieren, terug hoort in allerlei ‘gezegdes’ of spreekwoorden.
“Verschil moet er zijn” of het tegenovergestelde: ”we zijn allemaal hetzelfde”.
“Alles verandert constant”, of “het maakt niets uit, er verandert toch niets”.
Er bestaan fatalisten en fanatici, progressieven en conservatieven en de lijst is nog veel langer.
Er zijn mensen die alles willen houden zoals het is en mensen die verandering willen.
Ik behoor tot die laatste categorie en zou graag het concept ‘dood’ willen veranderen.
Tenslotte ben ik twee keer aan de ‘andere kant’ geweest! Op mijn zesde ben ik verdronken en gereanimeerd en op mijn 50ste werd ik vanwege een ernstige hersenbeschadiging en in coma, tot kasplantje gedegradeerd. Dat heet tegenwoordig ‘hersendood’. Beide keren raakte ik in paniek toen ik terug gehaald werd: alsof ik weer het ‘keurslijf’ in moest! Alsof ik weer ‘begrensd’ werd door mijn lijf. Ons lijf is letterlijk de begrenzing waarbinnen alle tegenstellingen tot leven komen!
De hele ‘alternatieve en/of spirituele’ wereld praat over ‘geest en lichaam’ alsof dat twee verschillende dingen zijn. Dat zijn het niet, het zijn elkaars tegengestelde, als je ze uit elkaar haalt!
Ons lijf is een, op zich, goed functionerende eenheid, maar is in feite, een levende ‘tegenstelling’!
Onze ‘goede’ gezondheid wordt in stand gehouden door een continue staat van oorlog en afbraak!
Op micro niveau zorgen kilo’s bacteriën ervoor dat ons voedsel wordt afgebroken in onze darmen, zodat we dat in een soort ‘homeostase’ blijven, die we gezondheid noemen. In onze bloedstroom zijn zogenaamde T-cellen constant in ‘strijd’ met allerlei virussen en ‘kwaadaardige’ bacteriën, die onze gezondheid kunnen bedreigen. De een vreet de ander op en in onze darmen wordt van alles afgebroken, waarna we het overschot, dat we niet meer kunnen gebruiken, ergens dumpen.
Onze ‘goede’ gezondheid wordt in stand gehouden door destructie en ‘oorlog’ bij ons van binnen.
Over het algemeen zijn we ons daar niet van bewust en staan we daar niet bij stil, net zoals we niet stil staan bij onze hartslag en onze ademhaling. Onze nagels groeien en ons haar ook en dat gaat helemaal ‘vanzelf’. Onze huid vernieuwt zich talloze malen, zonder dat we er bij stil staan.
Wat laat al die dingen ‘vanzelf’ gebeuren en waarom hebben we daar geen ‘invloed’ op?
Al die ‘organismen’ in ons, doen hun ‘ding’ zonder zich ‘bewust’ te zijn van wat ze in stand houden: onze gezondheid! Net zo, nemen wij, als persoonlijkheid, deel aan het leven van het totaal!
Zonder ons bewust te zijn van wat ons in stand houdt en wat wij in stand houden, zorgen we alleen maar voor onszelf. Net als ons ‘innerlijk’ en de flora en fauna buiten ons, houden wij, zonder ons bewust te zijn van wat we doen, het geheel in stand. Welk geheel?
Het ‘besef’ van dat ‘geheel’ noemt men verlichting en is een staat waarin je beseft wàt het is dat ons doet leven, verbindt en in stand houdt. Dat besef brengt je in verbinding met alles dat er is.
Toen ik verdronk en toen ik in coma lag, verdween mijn identificatie met mezelf en werd ik gelijk aan alles in dit universum. Er was geen ‘verschil’ meer tussen binnen en buiten en ik werd gelijk aan de bomen en de oceanen. Ik verdween in een vlucht spreeuwen en een school vissen en was alles tegelijkertijd. Toen ik teruggehaald werd, nam ik alles weer waar als de wereld buiten mezelf.
Gewoon je eigen leven leiden betekent; je onbewust zijn van wat alles verbindt. Dood gaan betekent weer verbinding maken met het totaal, maar met die verbinding, verdwijn ‘jij’ in het geheel.
Er is geen begin en er is geen einde en alles is een uiting van hetzelfde!
Een uiting van iets waar geen woorden voor bestaan, want zodra je het benoemt, scheidt je het af van wat het werkelijk is. Verbinding met het ‘geheel’ maakt je bewust van jouw afscheiding.
Als afscheiding en verbinding één ervaring worden, kom je weer thuis. Namasté !
Peter Sattva
