Op de website van DNB legt de Nederlandse centrale bank uit dat goud ‘het vertrouwensanker voor het financiële stelsel’ is. Als het hele systeem instort dan ‘biedt de goudvoorraad een onderpand om opnieuw te beginnen.’ DNB is duidelijk over het belang van goud: ‘Crisis of niet, een baar goud behoudt altijd waarde.’
‘Aandelen, obligaties en ander waardepapier: aan alles zit een risico. Als het tegenzit, kunnen koersen dalen. Maar, crisis of niet, een baar goud houdt altijd waarde. Centrale banken als DNB hebben daarom van oudsher veel goud in huis.
Goud is namelijk het ultieme appeltje voor de dorst: het vertrouwensanker voor het financiële stelsel. Als het hele systeem instort, biedt de goudvoorraad een onderpand om opnieuw te beginnen. Goud geeft vertrouwen in de kracht van de balans van de centrale bank. Dat geeft een veilig gevoel.’ https://www.dnb.nl/betalingsverkeer/goud/index.jsp
Het is daarom buitengewoon tegenstrijdig dat de DNB het pensioenfondsen moeilijk maakt om een substantieel deel van de reserves in goud te beleggen. In 2009 heeft DNB ‘een dringend verzoek’ gedaan aan het Pensioenfonds Vereenigde Glasfabrieken om de belegging in goud terug te brengen van 12% naar 3%. DNB achtte deze belegging ‘veel te risicovol’. Uit dat dit pensioenfonds hieraan gehoor gaf, blijkt de invloed van DNB op de pensioenfondsen.
‘Pensioenfondsen die overwegen in goud te beleggen zijn gewaarschuwd, want het college van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) heeft deze week bepaald dat de Nederlandsche Bank toch geen schadevergoeding van €4,8 miljoen hoeft te betalen aan het Pensioenfonds Vereenigde Glasfabrieken. Het is een opmerkelijke wending in een langlopend conflict tussen het pensioenfonds en de centrale bank.
In oktober 2009 besloot het pensioenfonds voor miljoenen in fysiek goud te beleggen, een keuze die de Nederlandsche Bank als toezichthouder veel te risicovol vond. Het fonds had 12% van de portefeuille in goud belegd, waarna DNB in 2011 een dringend verzoek deed een deel van het goud te verkopen. De positie moest afgebouwd worden naar 1 tot 3 procent. Als het aan de Nederlandsche Bank ligt mogen pensioenfondsen geen substantieel gedeelte van hun vermogen in goud beleggen.
Als uw pensioenfonds het niet mag, dan rest u weinig anders dan het heft in eigen hand te nemen. Fysiek beleggingsgoud is vrijgesteld van btw en is dus ook voor particulieren interessant om aan te kopen.’ https://marketupdate.nl/nieuws/goud-en-zilvermarkt/dnb-mag-pensioenfondsen-uit-goud-jagen/
Gevoegd bij de onbuigzame houding van DNB naar de rekenrente, neemt de twijfel over de agenda van de Nederlandse centrale bank toe. Pensioenfondsen worden ‘dringend verzocht’ om een groter deel van de reserves te beleggen in staatsobligaties, die zoals we weten een negatieve rente opleveren. Waarom? Ik kan er niet iets anders van maken dan dat de problemen van landen om geld uit de markt aan te trekken deels moeten worden opgelost met het ruim voorhanden zijnde Nederlandse pensioengeld.
Zelfs Griekenland kan nu lenen tegen een negatieve rente. De ‘dringende verzoeken’ van DNB hebben niets te maken met het belang van de pensioengerechtigden. Ik blijf het verbijsterend vinden dat de pensioengerechtigden al deze ongerechtigheid zo gelaten over zich heen laten komen. Vanzelfsprekend komt dit ook omdat de pensioengerechtigden zich laten uitspelen en ruzie maken over onbelangrijke details terwijl tegelijkertijd de poten onder de respectievelijke stoelen worden weggezaagd.
Genoeg over pensioenen. Het is een zeer frustrerend onderwerp, omdat er niets, maar dan ook niets verandert. DNB en de Staat voeren gewoon hun agenda’s uit. De oppositie wordt met het bekende kluitje in het riet gestuurd. Zoals het voorstel om het kapitaaldekkingsstelsel om te bouwen in een hybride systeem van omslagstelsel en kapitaaldekkingsstelsel. Dit voorstel van 50plus (Corrie van Brenk) ‘gaat worden bestudeerd door deskundigen’, aldus Minister Koolmees. Ik ben nauwelijks benieuwd naar de uitkomst van deze studie.
Wat is dat toch met goud? Hoe is het mogelijk dat nu al decennialang de waarde ervan wordt gedrukt ten opzichte van de vrijwel waardeloze euro en dollar? Ik schreef hierover een beschouwing in mijn boek ‘Geld in de Bijrol’ Als je de verbanden tussen alle ontwikkelingen beter wilt begrijpen dan kan ik je het lezen van dit boek adviseren.
‘Het gevolg van speculatie op een dalende markt door enkele grote speculanten is dat de prijs van het goud relatief laag blijft en dat beleggers die gokken op een snelle stijging van de goudprijs keer op keer worden teleurgesteld. De goudprijs blijft daardoor veel lager dan de ontwaarding van de dollar (en van andere valuta) zou rechtvaardigen. Een motief om de goudprijs te drukken is bescherming van de petrodollar. China, Rusland en Iran bijvoorbeeld zouden kunnen overschakelen op een nieuwe goudstandaard onder een andere munt dan de dollar als de goudprijs zou stijgen tot zijn werkelijke waarde in dollars – en die is vele keren hoger dan de huidige.
De goudvoorraad van deze landen is in elk geval in de afgelopen jaren gegroeid, hoewel de statistieken dit nog niet laten zien. China wil voor 2025 de beschikking hebben over een goudvoorraad van 8.500 ton. Volgens informatie van de World Gold Council is dit land daar echter nog ver van verwijderd: in juli 2017 was de voorraad van China 1.842 ton. Waarschijnlijk is dit een grote onderschatting, hoewel niet bewijsbaar. De VS had op die datum 8.133 ton in bezit, Duitsland 3.374 ton, Italië en Frankrijk elk iets meer dan 2.400 ton en Rusland 1.715 ton. Uit deze lijst komt schijnbaar naar voren dat de centrale banken van de westerse landen nog steeds ver vooroplopen in goudbezit.
In juli 2017 hadden alle centrale banken samen een totaal van 33.000 ton goud in hun bezit, met een totale waarde (in 2017) van ongeveer 1,9 biljoen dollar. Hiervan lag de helft bij de centrale banken van de VS, Duitsland, Frankrijk en Italië. Vooralsnog lijken deze centrale banken nog alle troeven in handen te hebben als het gaat om regulering van de goudprijs. Het zou echter kunnen blijken dat China de grootste troefkaart in de mouw houdt.
Er is naar schatting 174.000 ton goud door de mensheid gedolven. Als daarvan 33.000 ton bij de centrale banken ligt, is 141.000 ton in andere handen, met een waarde van 7,8 biljoen dollar, gebaseerd op 55 miljoen dollar per ton goud. In deze verhouding is het niet ondenkbaar dat er particulieren zijn die meer goud in hun bezit hebben dan alle centrale banken bij elkaar.
In dat geval zouden deze particulieren de centrale banken niet nodig hebben om de goudprijs te beïnvloeden. Het belang zou kunnen zijn dat goud wordt ingezet in de strijd om de wereldhegemonie en om een nieuw goudgedekt, centraal geleid geldstelsel te lanceren als het huidige zijn onvermijdelijke dood sterft.’
Mijn conclusie in dit citaat lijkt bewaarheid te worden en dat is geen goed nieuws voor verreweg de meeste mensen.
© Ad Broere, auteur en econoom
