De chaos van zeeën vol plastic
Plastic wordt beschouwd als één van de grootste milieuproblemen van de wereld. En dat hebben we allemaal voor elkaar gekregen in een periode,die korter is dan een gemiddeld mensenleven, want plastic werd pas na de Tweede Wereldoorlog groots in gebruik genomen.
There is a great future in plastics
In de film The Graduate uit 1967 werd er nog over gesproken als de grote belofte van de toekomst:
“Think about it” krijgt de hoofdpersoon te horen als carrière advies.Nu heeft kredietbeoordelaar Moody’s enkele weken geleden een rapport Plastic Packaging uitgebracht met de boodschap: investeer vooral níet meer in plastic verpakkingen, want de overheden komen met maatregelen.
Plastic bracht ons veel goeds
Plastic heeft natuurlijk ook veel goeds gebracht in die vijftig jaar. “Het heeft ons leven makkelijker en lichter gemaakt. We profiteren ervan in het huishouden, we hoeven minder te sjouwen. .
Daarom is plastic ook niet meer helemaal weg te denken uit onze maatschappij.
“Meer dan zestig procent van alle kleding in de wereld is synthetisch. Het bestaat voor de helft uit katoen en de andere helft is van polyester. Dat kunnen we ook niet meer terugdraaien: er is simpelweg niet genoeg natuurlijk materiaal om kleding voor iedereen te maken. Het zou voor arme mensen onbetaalbaar worden,” legt hij uit.
Een wereld zonder plastic
Plastic is zo ver doorgevoerd, dat een wereld zonder plastic onmogelijk lijkt. “Daarom moet je vooral kijken naar de kans dat het plastic naar het milieu lekt. We moeten ons richten op het drastisch reduceren van eenmalige verpakkingen. Plastic dat we na gebruik direct weg gooien.” Daarbij kan je denken aan petflessen, koffiebekertjes of plastic tassen, maar ook aan de miniverpakkingen die op de markt gebracht worden.
Westerse multinationals
Grote Bedrijven zoals Unilever brengen in andere werelddelen veel miniverpakkingen voor éénmalig gebruik op de markt,” vertelt Roscam Abbing. “Denk daarbij aan shampoo, noedels en chocola. In de arme buurten zie je hele strings hiervan in de winkel hangen.Die mensen hebben geen geld om grotere hoeveelheden te kopen, maar met een paar van die zakjes komen ze de dag door. Dat zorgt voor enorme vervuiling.
Zogenaamd Duurzaam
Terwijl Unilever zich in het Westen presenteert als duurzaam bedrijf, pakken ze dit probleem daar niet aan. De oplossing is simpel: laat mensen hun eigen bakje meenemen en die vullen. Maar ja: dan ben je als multinational je reclame op de verpakking kwijt.”
Geen waterleiding
Roscam Abbing haalt ook het drinkwaterprobleem in bijvoorbeeld Cambodja aan. “Vier miljoen mensen in dat land zijn gedwongen om flessen water te kopen omdat er geen waterleiding is. Maar er is ook geen afvalophaling.
Ze vervuilen op die manier noodgedwongen hun eigen omgeving, waardoor ze in een vicieuze cirkel terecht komen. Die bottelaars, vaak Westerse bedrijven als Coca Cola, hebben geen belang bij een goede waterleiding.” We maken er echt een puinhoop van.
Wat kan je zelf doen?
Maar er zijn veel alternatieven.En natuurlijk wordt ook de Nederlander Boyan Slat met zijn initiatief The Ocean Cleanup genoemd als bekendste voorbeeld van iemand die de plasticsoep wil aanpakken. In juni gaat de ‘plasticvanger’ die hij bedacht heeft in San Francisco te water om de plasticsoep tussen Californië en Hawaï op te ruimen.
Maar je kan als consument ook zelf veel doen.
Zo heeft het een beetje invloed als je geen plastic rietjes meer gebruikt, ballonnen oplaat of vloeibaar wasmiddel gebruikt in plaats van poeder. Meer invloed heb je als je plastic afval scheidt, zwerfafval opruimt en geen producten meer koopt met eenmalige verpakkingen. En de meeste invloed heb je als je geen plastic wegwerpartikelen meer gebruikt, altijd je eigen koffiebeker meeneemt en je eigen tas.
De toekomst
Er komt nog heel veel plastic bij en het gaat niet weg in het milieu. Ook als we nu stoppen met het produceren van plastic hebben we nog eeuwen lang last van wat er nu al in het milieu ligt. Aan de andere kant: er is nog een lange weg te gaan, maar we kunnen wel een hoop bereiken. Iedereen moet zijn verantwoordelijkheid nemen, vooral ook producenten en overheden. We moeten er naar toe dat we als mens verantwoordelijk met plastic leren omgaan.”
Bron: Hetkanwel